Η ράτσα αυτή προέρχεται από το Μαρόκο και την Αλγερία και στην αρχική της μορφή το ύψος της ξεπερνούσε τα 1,40-1,50 μ. Χαρακτηρίζεται από τους επίπεδους ώμους, το στρογγυλεμένο στήθος, το σχετικά μακρύ κεφάλι και συγκριτικά με τα Αραβικά, τη χαμηλότερα τοποθετημένη ουρά με πολύ πυκνό τρίχωμα. Τα πιο συνηθισμένα χρώματα του αλόγου αυτού είναι το σκούρο ρούσο, το καφέ, το καστανό, το μαύρο και το γκρι. Το περίγραμμα του κεφαλιού έχει την ίδια κυματοειδή μορφή με τα Αραβικά. Αρχικά, τα Βερβερίνικα διασταυρώθηκαν σε μεγάλη έκταση με τα Αραβικά της Συρίας ενώ αργότερα στην Αλγερία αναμείχθηκαν με τα ευρωπαϊκά άλογα τόσο που ήταν εξαιρετικά δύσκολο να βρει κανείς καθαρόαιμα άλογα αυτής της ράτσας. Τα Βερβερίνικα θα ευδοκιμήσουν σαν απόρροια των Αραβικών, αν και είναι το ίδιο σκληροτράχηλα στη διάπλαση και υπάκουα στο χαρακτήρα, αν και κάπως λιγότερο εύστροφα. Μπορούμε να ξεχωρίσουμε αρκετές ομάδες των Βερβερίνικων αλόγων. Η πρώτη ομάδα εκτράφηκε από τους Μοργκαμπίν, στη δυτική πλευρά των πεδιάδων, στο νότιο μέρος των βουνών του Άτλαντα. Αυτό το άλογο είχε γκρι ή καφέ χρώμα, ήταν μικρόσωμο και αδύνατο. Πιο αξιοσημείωτη είναι η ομάδα Μπορνού από την περιοχή νότια της λίμνης Τσαντ, που έχει γκριζόλευκο χρώμα στο σώμα, με μαύρα πόδια. Η ουρά είναι μάλλον χαμηλά τοποθετημένη, τα πόδια και τα πέλματα είναι πολύ καλοφτιαγμένα και το σώμα σχετικά κοντό. Μια τρίτη ιμάδα υπάρχει στην περιοχή Ντονγκόλα της Νουβίας και μοιάζει με τα Μπορνού. Σε άλλες περιοχές υπάρχουν κι άλλα πιο μικρόσωμα άλογα. Στην Αγγλία από πολλά χρόνια δεν υπάρχει πια η ράτσα, παρόλο που κατά καιρούς μπορεί να βρεθούν κάποιες μεμονωμένες περιπτώσεις Βερβερίνικων αλόγων. Η κατάσταση αυτή είναι αρκετά δυσάρεστη, γιατί η ράτσα αυτή έχει πολλά καλά στοιχεία και η φήμη της για αντοχή είναι αξεπέραστη. Η απουσία της γίνεται ακόμα πιο έντονη από το γεγονός ότι είναι κυρίως άλογο ιππασίας και ακόμα είναι το άλογο ιππασίας που θα επιβιώσει σε μεγάλο ποσοστό. Ο λόγος της έλλειψης δημοτικότητάς του σ' αυτή τη χώρα είναι ίσως το ότι δεν μπορεί να ξπεράσει την άλλη ανατολική ράτσα, τα Αραβικά. Αυτός ο λόγος όμως δεν αποτελεί δικαιολογία για την ουσιαστική έλλειψη της ράτσας έξω από την αρχική περιοχή του, γιατί ένα καλό Βερβερίνικο μπορεί να συναγωνιστεί με επιτυχία πολλές άλλες ράτσες ιππικών αλόγων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου